Edmund Bursche
(1881-1940) – teolog ewangelicki, pastor, przyrodni brat biskupa Juliusza Burschego.
Urodził się 17 lipca w Zgierzu. Był synem Niemca Ernsta Wilhelma (1831-1904), ewangelickiego duchownego i proboszcza parafii w Zgierzu oraz Matyldy z domu Harmel (1852-1919); bratem przyrodnim biskupa Juliusza (1862-1942) i bratem Teodora (1893–1965), architekta.
Studiował na wydziale teologii ewangelickiej na Uniwersytecie w Dorpacie (Tartu). Był członkiem Konwentu „Polonia”. W 1905 r. został ordynowany na pastora Kościoła Ewangelickiego, a dwa lata później objął probostwo w Łowiczu. Jako duszpasterz przeciwstawiał się rusyfikacji i germanizacji. W 1915 r. został internowany i zesłany w głąb Rosji. Powrócił na początku 1918 r. Za swoją bezkompromisową postawę wobec władz pruskich został skazany na uwięzienie w twierdzy – dzięki wstawiennictwu parafian kary tej jednak nie odbył.
Po I wojnie światowej kontynuował studia teologiczne na uniwersytecie w Bazylei. W latach 1922-1939 pięciokrotnie pełnił obowiązki dziekana Wydziału Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1921-1939 był również profesorem historii kościoła na tejże uczelni. Był cenionym badaczem protestantyzmu polskiego, ogłosił szereg prac z tej dziedziny. Publikował m.in. w Zwiastunie Ewangelicznym oraz w periodykach naukowych.
Edmund był żonaty z Janiną z domu Szeller (1884–1974) z którą miał dwie córki: Zofię z męża Marczewską (1915‒1998) i Danutę z męża Roeckerath (1922-1996). Potomkowie mieszkają we Wrocławiu i w Niemczech.
Aresztowany 17 października 1939 r. przez gestapo trafił do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen-Oranienburg, a stamtąd do kamieniołomów w Mauthausen-Gusen, gdzie zmarł z wycieńczenia nabawiwszy się zapalenia płuc 25 lipca 1940 r. Urna z prochami trafiła do Warszawy. Ks. Edmund został pochowany na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim.
[Na podstawie: Rodzina Burschów. Opowieści o polskich ewangelikach, red. Karol Karski i Aleksander Łupienko, Bielsko-Biała 2016; Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie, Warszawa 1989; Tadeusz Wegener, Ks. biskup Juliusz Bursche we wspomnieniach wnuka, Warszawa 1996; hasło w wikipedii; opracowanie powstało przy wsparciu p. Aleksandra Łupienki]
