Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1687–1737), malarz.
Urodził się w Saksonii ok. 1687 r. W latach 1709–1723 działał na dworze elektorów saskich w Dreźnie. Z bratem Johannem Heinrichem miał tam dom przy Meissner Gasse, zwany „Polnisches Brauhaus” (Polski Browar). Około roku 1723 przeniósł się do Warszawy, a w 1731 r. dostał od Augusta II serwitoriat z tytułem malarza nadwornego. Rok później nadano mu obywatelstwo miasta Starej Warszawy. W kościele Jezuitów przeszedł na katolicyzm. W 1735 r. otrzymał od króla Augusta III godność pierwszego malarza w Koronie i Wielkim Księstwie Litewskim. Kupił dom przy ul. Długiej (w sąsiedztwie teatynów) oraz trzypiętrową kamienicę na Rynku Starego Miasta. Jako malarz uprawiał malarstwo olejne, rysunek, gwasz, malował portrety, weduty, sceny rodzajowe i dekoracje teatralne. Jego żoną była Barbara z domu Sacres, wdowa po Janie Makinim. Miał z nią trzy córki: Marię Agnieszkę (żonę Jana Feliksa Dulfusa – prezydenta Warszawy), Elżbietę Barbarę oraz Barbarę Elżbietę.

[Na podstawie: biogram autorstwa Marii Heydel, Polski Słownik Biograficzny]