Jerzy Rauss

 

(zm. 1762) – duchowny ewangelicki.


Pochodził z rodziny saskiej osiadłej w Siedmiogrodzie. Studiował teologię w Halle. W latach 1729-1762 pracował jako duchowny ewangelicki w Węgrowie roztaczając swoją opiekę duszpasterską również nad ewangelikami warszawskimi. W czasie pobytów księdza Raussa w Warszawie jego współwyznawcy zbierali się w tzw. Dworcu Brandenburskim przy ul. Bielańskiej, gdzie mieściło się pruskie poselstwo, i tam ksiądz Rauss spowiadał i udzielał Komunii świętej.
 

Zmarł w Warszawie 24 marca 1762 r. i został pochowany na starym cmentarzu ewangelickim przy ul. Leszno, skąd w 1821 r. jego szczątki zostały przeniesione na cmentarz ewangelicko-augsburski przy ul. Młynarskiej.


[Na podstawie:  Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie, Warszawa 1989.]