Karol Fryderyk Minter

 

(ok. 1780–1847), litograf, malarz, założyciel i właściciel fabryki odlewów artystycznych.
Urodził się w Szczecinie (Prusy), w rodzinie niemieckiej, jako syn Gottlieba i Anny (według innej tradycji jego rodzicami byli Michał Krzysztof i Elżbieta z Kräuterów). Miał brata Wilhelma Henryka (1777–1832), późniejszego architekta i pułkownika wojska Królestwa Polskiego, i siostrę Henrykę (Beyerową). Studiował podobno w Kopenhadze, a około 1805 r. przeniósł się do Berlina i tam wystawił swoje pierwsze prace. W 1822 r. przeprowadził się do Warszawy, gdzie już mieszkał jego brat. Początkowo pracował jako litograf. W latach 1824–1826 zarządzał zakładem litograficznym Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Od 1828 r. na zlecenie zakładu Kwatermistrzostwa Generalnego kierował pracami nad sporządzeniem mapy Królestwa Polskiego. Otworzył również własny warsztat litograficzny, zajmujący się przede wszystkim produkcją rycin dewocyjnych. W 1828 r. założył fabrykę odlewów metalowych przy pl. Wareckim (obecnie Powstańców Warszawy) i zaczął wyrabiać posążki oraz medaliony przedstawiające wybitnych Polaków. Zmarł 2 lutego 1847 r. w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim. Był żonaty z Joanną Grohse (1782–1855) i miał z nią syna Karola Juliusza, który przejął firmę po ojcu.

[Na podstawie: biogram autorstwa Andrzeja Ryszkiewicza, Polski Słownik Biograficzny]