Stanisław Adolf Klawe

 

(1877–1955), doktor farmacji Uniwersytetu w Nancy.
Był synem Henryka Klawe, warszawskiego farmaceuty, i Emilii Doroty z Grubertów. Wywodząca się z Alzacji rodzina Klawe’ów, wyznania ewangelicko-augsburskiego, mieszkała w Warszawie od początku XIX stulecia. Stanisław w 1920 r. przejął prowadzenie laboratorium chemiczno-farmaceutycznego ojca i przekształcił je w samodzielny zakład pod nazwą Towarzystwo Chemiczno-Farmaceutyczne d. „Magister Klawe” SA. W 1929 r. założył Instytut Serologiczny w Drwalewie. Zakład spłonął w czasie powstania warszawskiego. Zaraz po wojnie Stanisławowi udało się go odbudować, jednak został znacjonalizowany. Od tego momentu funkcjonował jako „Warszawskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa”. Stanisław był wydawcą kilku czasopism specjalistycznych dla lekarzy i farmaceutów; pełnił też funkcję prezesa Ochotniczej Straży Pożarnej i Kółka Rolniczego w Drwalewie. Wspólnie z bratem Stefanem założył fundację stypendialną dla młodzieży kończącej studia farmaceutyczne. Ożenił się z Janiną z Kleinadlów. Zmarł 19 stycznia 1955 r., wcześniej usunięty przez władze komunistyczne z zakładu. Wraz z żoną spoczął na Powązkach.

[Na podstawie: Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Warszawa 1989; Tadeusz Władysław Świątek, Rody warszawskie, Warszawa 2007]