Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

Pierwszy przedstawiciel rodziny Kuhnke, Ernest Wilhelm (1784–1839), przybył do Warszawy z miasta Reichenbach (ob. Dzierżoniów) na Śląsku. W Warszawie ożenił się z Wilhelminą Spaeth (1786–1849), pochodzącą z niemieckiej spolonizowanej rodziny lekarskiej. Został sędzią Trybunału Handlowego. Ponadto przy ul. Krakowskie Przedmieście prowadził dwa sklepy: jeden z alkoholem, drugi z papierem i farbami. Z małżeństwa z Wilhelminą urodziło się siedmioro dzieci: Ludwika, Aleksander, August Robert, Wilhelm, Anna Eleonora, Józefa oraz Julia. W 1819 r. nazwisko Ernesta Kuhnke pojawiło się na liście członków loży masońskiej „Göttin von Eleusis”; pełnił tam funkcję mówcy w języku niemieckim.

Synowie Wilhelm oraz Aleksander związani byli z kolejnictwem; pierwszy w Warszawie jako urzędnik Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej, drugi w Skierniewicach jako inżynier, a następnie zawiadowca tamtejszej stacji kolejowej. Aleksander z małżeństwa z Teofilą Bobińską miał dwóch synów (Aleksandra jr i Edmunda Roberta) oraz dwie córki (Marię i Emilię). Trzeci z braci – August Robert – był urzędnikiem Komisji Rządowej Skarbu oraz starszym wydziału opieki Kolegium Kościelnego parafii ewangelicko-augsburskiej w Warszawie. Z trójki jego dzieci wieku dorosłego dożyła tylko córka Ludwika.

Ze wszystkich dzieci Ernesta Wilhelma i Wilhelminy ze Spaethów w środowisku warszawskim znane były przede wszystkim dwie najmłodsze córki – Józefa (1823–1902) oraz Julia (1824–1909). Prowadziły wraz ze swą siostrą Anną bardzo znany warszawski Magazyn Mód przy Krakowskim Przedmieściu w nieistniejącym dziś tzw. Domu Malcza. Okres największej popularności firmy przypadł na czas żałoby narodowej, zapoczątkowany przez tragiczne wydarzenia, jakie podczas manifestacji przeciw rosyjskiemu zaborcy rozegrały się 27 lutego 1861 r. tuż obok Magazynu oraz w jego wnętrzu. Poległo wówczas pięciu demonstrantów, a ciała dwóch złożono właśnie w Magazynie Mód sióstr Kuhnke. Po tych wydarzeniach siostry, znane ze swych gorących uczuć patriotycznych, szyły tylko czarne i szare suknie nawiązujące krojem do tradycyjnych strojów polskich.

Wspomniany Wilhelm Kuhnke ożenił się z Marianną Żmichowską (bratanicą Narcyzy Żmichowskiej – polskiej działaczki niepodległościowej). Brał udział w powstaniu styczniowym, za co był więziony przez Rosjan w cytadeli warszawskiej. Z sześciorga dzieci małżeństwa Kuhnke postacią znaczącą był Maciej Tadeusz (1860–1928). Zawodowo, podobnie jak ojciec, związał się z Koleją Warszawsko-Wiedeńską, gdzie przepracował lat 30. Ale miejsce w historii Polski zapewniła mu aktywność w życiu społecznym i politycznym. W 1914 r. wziął udział w konspiracyjnej akcji pomocy I Brygadzie Legionów Polskich, później był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej. Po odzyskaniu niepodległości pracował w Ministerstwie Aprowizacji. Odegrał znaczącą rolę w środowiskach działaczy niepodległościowych skupionych wokół Józefa Piłsudskiego i cieszył się zaufaniem marszałka. Wstąpił do odrodzonego wolnomularstwa polskiego obrządku szkockiego, w którym osiągnął najwyższy stopień wtajemniczenia. Z małżeństwa z Heleną Cramer miał córkę Irenę (1889–1976).

Młodszy brat Macieja Tadeusza – Wilhelm Filip (1865–1925), budowniczy, poślubił Janinę Babińską. Z tego małżeństwa urodzili się synowie Stanisław Edmund oraz Tadeusz Jan. Pierwszy z nich był prawnikiem cywilistą, absolwentem Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Ożenił się z Anną Dytel, z którą miał troje dzieci: zmarłego w dzieciństwie Tadeusza, Annę (zamężną za Januszem Kiersnowskim) oraz Teresę (zamężną za Jackiem Arkuszewskim). Drugi syn, Tadeusz Jan Kuhnke, ukończył w 1931 r. Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Karierę zawodową rozpoczął w firmie „Skąpski i S-ka”, a kontynuował w Towarzystwie Przemysłu Metalowego „K. Rudzki i S-ka” w Warszawie, gdzie pozostał do 1948 r. Następnie pracował w Zarządzie Budowy Metra i w Radzie Technicznej Metrobudowy. Miał na swym koncie wiele projektów i realizacji, m.in. fundamenty pod wówczas najwyższym warszawskim budynkiem – tzw. Prudentialem (1931–1932), oraz wiadukty i budynki portowe w Gdyni (1932–1934). W 1928 r. ożenił się z Janiną Mosz, z którą miał dwóch synów – Tomasza Stanisława (1932–1988), absolwenta Wydziału Inżynierii Sanitarnej Politechniki Warszawskiej, i Macieja (ur. 1938), który ukończył Wydział Zootechniki Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Maciej ma dwoje dzieci: córkę Joannę (ur. 1979) oraz syna Witolda (ur. 1989). Tomasz Stanisław z małżeństwa z Marią Stefanią Pokorską miał syna Marcina Wilhelma (ur. 1962). Marcin ożenił się z Moniką Kochańską (ur. 1964), mają dwóch synów: Maksymiliana Tadeusza (ur. 1996) i Michała Augusta (ur. 2007). (MK)