Aleksander Ferdynand Temler

 

(1825–1917), przemysłowiec.
Był synem Jana Gotfryda (1793–1885), garbarza i przemysłowca, oraz Anny Marii z domu Frank (1797–1857). Według niesprawdzonej tradycji rodzinnej Temlerowie osiedli w Polsce przed wiekami i zajmowali się garbarstwem. Na pewno jego ojciec (syn Jana i Barbary) urodził się w miejscowości Gera w Saksonii i w 1819 r. założył w Warszawie garbarnię, którą przejęli później synowie Karol Ludwik (1823–1906) i Aleksander Ferdynand. Aleksander Ferdynand kształcił się za granicą. W Paryżu zaprzyjaźnił się z Ludwikiem Szwede, który później wszedł do spółki. Garbarnia zmieniła nazwę na „K.A. Temler i L. Szwede”. W 1879 r. została przekształcona w Towarzystwo Akcyjne, będące jednym z największych zakładów garbarskich w Królestwie Polskim. Bardzo angażował się również w działalność społeczną. Był m.in. założycielem Warszawskiej Kasy Przemysłowców, Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego oraz Banku Handlowego. W 1862 r. wybrano go do Rady Miejskiej. Był też członkiem Kolegium Kościelnego warszawskiego zboru. Kultywował wyniesiony z domu patriotyzm. Jego ojciec był powstańcem listopadowym, on natomiast, za finansowe wspieranie powstania styczniowego, trafił na pewien czas do Cytadeli. Jego żoną była Emilia Wilhelmina z Granzowów, córka budowniczego Ferdynanda i Amalii z Meszków. Z małżeństwa tego urodził się syn Ludwik, który został jednym z udziałowców w firmie ojca. Aleksander Ferdynand zmarł 22 października 1917 r. Spoczął na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim.

[Na podstawie: Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Warszawa 1989; Józef Mieczysław Pfeiffer, Wspomnienia warszawskiego przemysłowca, Warszawa 2003]