Henryk Deybel de Hammerau

 

(1770–1825), wyższy oficer intendentury wojska polskiego.
Wywodził się ze spolszczonej saskiej rodziny luterańskiej, przybyłej do Polski najprawdopodobniej za Augusta II. Dziad Henryka, Jan Zygmunt (1695–1752) osiadł w Warszawie przed 1719 r. Był majorem artylerii konnej i architektem. Stryj Chrystian (1733–1798), inżynier wojskowy, walczył w powstaniu kościuszkowskim. Henryk do 1818 r. pełnił funkcję szefa biura rachunkowości artylerii i inżynierii w Komisji Rządowej Wojny, a w latach 1818–1822 pracował jako szef wydziału w dyrekcji materiałów. Był też aktywnym członkiem masonerii. Jednocześnie udzielał się w życiu parafii ewangelickiej w Warszawie – był nawet prezesem Konsystorza i Kolegium Kościelnego.

[Na podstawie: biogram autorstwa Rocha Morcinka, Polski Słownik Biograficzny; Jan Szturc, Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI–XX w., Bielsko Biała 1998]