Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1775–1844), ogrodnik.
Urodził się 26 marca w Pförten w Łużycach Dolnych jako syn Jana Chrystiana (ur. 1741) i Joanny Elżbiety z Mencków. We wczesnym dzieciństwie został osierocony. Wuj, Jan Chrystian Mencke (1738–1807), ogrodnik saskich monarchów, sprowadził go do Warszawy. W 1808 r. Jan Bogumił ożenił się z jego córką Anną Krystyną. Mieli piątkę dzieci: Jana Krystiana (kontynuatora działalności ojca), Karolinę Elżbietę, Annę Krystynę, Joannę Wilhelminę i Karola Witta. W latach 1789–1792 praktykował pod okiem wuja, a następnie wyjechał na studia do Saksonii. Po powrocie do kraju założył w 1805 r. przy ul. Ceglanej 1117 pierwszy w Polsce wielokierunkowy zakład ogrodniczy, w którym hodował drzewa i kwiaty szklarniowe. Od roku 1807, przez 9 lat był ogrodnikiem w Ogrodzie Saskim i przywrócił mu świetność. Zrezygnował z tej funkcji, nie mogąc powstrzymać oddziałów wojska musztrowanych na placu Saskim przed niszczeniem terenu parkowego. W 1808 r. został także nadwornym ogrodnikiem księcia warszawskiego Fryderyka Augusta. Zmarł 27 sierpnia 1844 r., spoczął na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim.

[Na podstawie: Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Warszawa 1989; Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. 1, Warszawa 1932]