Julian Henneberg

 

(1868–1936), właściciel zakładów wyrobów platerowych.
Przyszedł na świat w Warszawie 20 kwietnia. Jego rodzicami byli Juliusz Józef i Waleria z domu Bałandowicz. Ród szlachecki Hennebergów (herbu własnego) wywodził się z Prus. Dziad, Jan Fryderyk (1768–1819), urodził się w Berlinie i był właścicielem dóbr Czyżew i Szczytno. Ojciec razem z Michałem Czajkowskim i swoim bratem Wilhelmem założyli w 1857 r. manufakturę platerów. Wkrótce została przeniesiona na Wolę i zmieniła nazwę na „Bracia Henneberg”. Julian ukończył szkołę realną Jana Pankiewicza w Warszawie oraz szkołę sztuki stosowanej w Dreźnie. W 1888 r. rozpoczął pracę u ojca. Później z bratem Stanisławem (zm. 1908) przejął zakład. Od 1908 r. prowadził go samodzielnie, w latach 1911–1924 ze wspólnikiem Józefem Strasburgerem. Aż do roku 1931, dopóki pozwalało mu na to zdrowie, osobiście kierował produkcją. Brał także aktywny udział w życiu społecznym. W 1906 r. był współorganizatorem Koła Wolskiego, a następnie członkiem Zarządu Głównego Polskiej Macierzy Szkolnej. Pełnił również wiele funkcji w zborze ewangelicko-augsburskim. Ożeniony był z Haliną Scholtze. Zmarł 10 stycznia 1936 r. w Warszawie.

[Na podstawie: biogramu autorstwa Joanny Matejkowej Polski Słownik Biograficzny; Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. 1, Warszawa 1932]