Wilhelm Edward Henneberg

 

(1844–1917), przemysłowiec.
Był synem Karola Augusta i jego pierwszej żony Karoliny z Vorbrodtów (z księstwa Anhalt), wnukiem Jana Fryderyka (1768–1819), obywatela ziemskiego urodzonego w Berlinie, właściciela dóbr Czyżew i Szczytno w powiecie sochaczewskim, oraz stryjem Juliana Henneberga. Ród szlachecki Hennebergów (herbu własnego) wywodził się z Prus. Wilhelm Edward studiował w Paryżu, Londynie, Berlinie i Wiedniu. W 1862 r. dołączył do warszawskiej firmy wyrobów srebrnych i platerowanych prowadzonej przez brata Juliana Józefa i Michała Czajkowskiego. Odtąd fabryka występowała pod nazwą „Bracia Henneberg i Czajkowski”. Po wycofaniu się z pracy zawodowej Wilhelm poświęcił się działalności kulturalno-społecznej, m.in. w Warszawskim Towarzystwie Kredytowym Ziemskim oraz w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Ponadto brał czynny udział w życiu parafii ewangelicko-augsburskiej w Warszawie. Obaj bracia Hennebergowie sprzyjali powstaniu styczniowemu. Wilhelm Edward poślubił Walerię z Rutkowskich. Ich syn, Wilhelm Karol, rysownik i architekt, należał do POW i służył w Wojsku Polskim. Wilhelm Henneberg zmarł 23 października 1917 r. w Warszawie, został pochowany na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim.

[Na podstawie: Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. 1, Warszawa 1932; Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Warszawa 1989]