Leopold Marcin Otto (de Otto, von Otto)

 

(1819–1882), pastor ewangelicki.
Działał pod pseudonimem „dr Marcin Mazur”. Pochodził z rodziny francuskiej, która osiadła najpierw w Saksonii, a za czasów Augusta II w Polsce. Otrzymała indygenat szlachecki i szybko się spolonizowała. Leopold Marcin urodził się w Warszawie 2 listopada. Był synem Jakuba, kapitana kawalerii, uczestnika insurekcji kościuszkowskiej, i Tekli z Költzów. W 1839 r. ukończył gimnazjum w Warszawie i wstąpił na Wydział Teologiczny Uniwersytetu w Dorpacie. Po roku studiów przeniósł się do Berlina. Powróciwszy do kraju w 1844 r., został pastorem parafii ewangelickiej w Warszawie. Wystąpił z projektem wprowadzenia we wszystkie niedziele i święta mszy w języku polskim. Rozwinął działalność społeczną i patriotyczną. Przed powstaniem styczniowym organizował w warszawskim zborze nabożeństwa patriotyczne. W 1861 r. został aresztowany i osadzony w Cytadeli. Planowano deportować go do guberni wołogodzkiej, jednak dzięki staraniom rodziny wyszedł na wolność, choć pozostawał pod stałym nadzorem policyjnym. Po upadku powstania opuścił Warszawę i przeniósł się do Cieszyna, a w 1866 r. wybrano go na pastora tamtejszego zboru. Zyskał ogromną popularność i uznanie. Dążył do wzmocnienia więzi między ewangelikami a resztą polskiego społeczeństwa, co znajdowało odbicie w jego pismach. W protestantyzmie reprezentował nurt ortodoksyjny i propolski, zwalczał zatem tendencje liberalne i proniemieckie. W Cieszynie rozwinął szeroko zakrojoną działalność oświatowo-społeczną. W 1875 r. powrócił do Warszawy, by ponownie pełnić obowiązki drugiego pastora, i skupił się na pracy oświatowej. Parał się także pisarstwem. Zmarł 22 września 1882 r. w Warszawie. Jego pogrzeb na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim stał się pretekstem do manifestacji patriotycznej warszawskich ewangelików. Był trzykrotnie żonaty: z Felicją Hildebrandt (dwie córki), z Emilią Izabelą Linde (dwóch synów) oraz z Heleną Weychert (dwie córki i dwóch synów). Jego brat Jan Franciszek, podporucznik rakietników pieszych, brał udział w powstaniu listopadowym, broniąc Warszawy i Modlina.

[Na podstawie: biogram autorstwa Janusza Narzyńskiego, Polski Słownik Biograficzny]