Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1818–1903), literat.
Jego ojciec, Karol, przybył do Warszawy z Wielkopolski za czasów Księstwa Warszawskiego. Pracował jako urzędnik Najwyższej Izby Obrachunkowej. Matką była Fryderyka Wilhelmina ze Spiessów, córka Jana Melchiora i Anny-Doroty Eisen. Rodzina Spiessów wywodziła się ze Szczecina, skąd przenieśli się do Warszawy prawdopodobnie w II poł. XVIII w. Ludwik ukończył szkoły w Warszawie i zatrudnił się jako aplikant w Najwyższej Izbie Obrachunkowej. Od lat 20. zaczął publikować swoje utwory w prasie warszawskiej. W 1852 r. został redaktorem miesięcznika „Księga Świata”. Brał udział w spisku antyrosyjskim w 1848 r. W 1859 r. znalazł się w gronie założycieli „Tygodnika Ilustrowanego”, który redagował przez następne 27 lat (wydawcą był Józef Unger). Tłumaczył na polski dzieła Johanna Wolfganga Goethego, angażował się w liczne inicjatywy społeczne (jak budowa pomnika Adama Mickiewicza w Krakowie). Piastował urząd prezesa Kolegium Kościelnego w warszawskiej gminie ewangelicko-augsburskiej. Zmarł 2 maja 1903 r. i został pochowany na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim. Był dwukrotnie żonaty: z Anielą z Rydzewskich oraz z Teklą z Dalewskich.

[Na podstawie: Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Warszawa 1989; Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. 1, Warszawa 1932]