Holtorp (Holtorf) August Henryk

 

(1761-1818), prawnik i lekarz.

Urodził się 23 września 1761 r. w Lindow w Brandenburgii. Holtorpowie są rodem rycerskim; jego członkowie pojawiają się na kartach średniowiecznych niemieckich kronik.

August Henryk ukończył studium prawnicze na uniwersytecie we Frankfurcie (1782) oraz studium medyczne uniwersytetu w Wittenberdze (1797). Do Polski przybył w 1807 r. wraz z Wielką Armią, jako audytor saskiego pułku fizylierów. Posiadał majątki ziemskie: Śladów, Augustów, Wólka, Wilcze, Stawie, Grondów-Kosmów.

Ożenił się z Emilią Augustą z baronów Weilepp von Dietzenstein (1792-1873), z którą miał sześciu synów. W testamencie, który sporządził w języku polskim, wyraził życzenie, aby jego synowie służyli w wojsku polskim. Zmarł 3 grudnia 1818 r. w Wólce Śladowskiej.

Erazm August Karol (1810-1884) – najstarszy z braci – ukończył Korpus Kadetów. Wziął udział w powstaniu listopadowym, następnie wyemigrował do Anglii, gdzie żył z udzielania korepetycji. Erazm August Ludwik (1812-1905) – wachmistrz pułku ułanów – w 1831 r. wyemigrował do Belgii, a potem do Petersburga, gdzie żył z uczenia języka francuskiego. Erazm August Aleksander (1814 -1903) – kadet Korpusu Kadetów – wziął udział w obu powstaniach narodowych; udział w tym drugim przypłacił więzieniem i zesłaniem w głąb Rosji. Także Erazm August Allan (1816-1893) – urzędnik Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej – brał udział w powstaniu styczniowym. Słabo odnotowane są dzieje pozostałych dwóch braci, z których jeden – Erazm August Oskar (ur. w 1816 r.) – zginął zamordowany w 1834 r., drugi zaś – Erazm August Hieronim (1818-1907) – malarz – wyemigrował do Anglii.

[Na podstawie:  Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach. T. 2, Warszawa, 1934; Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie, Warszawa 1989.]