Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1874–1960), cukiernik, przemysłowiec.

Urodził się 4 lipca w Warszawie, gdzie w 1845 r. osiadł jego dziad, berlińczyk Karol Ernest. Był synem Emila Alberta, cukiernika i przemysłowca, oraz Eugenii z Böhmów. Studiował w Szwajcarii, gdzie uzyskał doktorat z chemii. W 1908 r. wszedł do firmy – od tej pory „E. Wedel i Syn” – a po śmierci ojca ją przejął. W 1927 r. rozpoczął budowę nowoczesnego budynku przy ul. Zamoyskiego na Pradze, gdzie przeniósł zakład (w tym miejscu jest on do dziś). Sklepy firmowe Wedla otwarto w Warszawie, Krakowie, Łodzi i Lublinie, a nawet w Paryżu, Londynie i Nowym Yorku. Opakowania słodyczy projektowali znani polscy artyści. Przy fabryce stworzył wiele urządzeń socjalnych (m.in. stołówka, przedszkole, żłobek) dla pracowników. Organizował także kolonie dla ich dzieci. Został odznaczony orderem „Polonia Restituta”. W czasie oblężenia Warszawy w 1939 r. dosłownie żywił całe miasto oraz uzupełniał słodyczami paczki wysyłane jeńcom przez rodziny. W 1949 r. fabryka została upaństwowiona jako Zakłady Przemysłu Cukierniczego im. „22 lipca”. Jan Wedel zmarł 31 marca 1960 r. w Warszawie.

[Na podstawie: Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Warszawa 1989]